Kaybetme Korkusu?

Kaybetme korkusu, insanların sahip olduklarını kaybetmek istemedikleri zamanlarda yaşanan bir duygudur. İnsanların yaşadığı en büyük korkular arasında yer alır.Sevdiklerini kaybetmekten, sevdiği eşyaları kaybetmekten, arabasını, evini kaybetmekten, hayatını kaybetmekten, umudunu kaybetmekten, aklını kaybetmekten vb… korkar da korkar insanlar. Herkesin içinde az ya da çok bir şeyleri kaybetme korkusu mutlaka vardır. Herkes en çok değer verdiği şeyi kaybetmekten korkar.Korku, insanla birlikte var olan ve kıyamete kadar bırakmayacak, insanın doğal bilinçaltı zihninin, onu korumak amacıyla yaşattığı hayali bir dürtüdür. Karanlık korkusu, yalnızlık korkusu, kaybetme korkusu, başarısızlık korkusu, makam ve mevki korkusu, mal ve dünya saltanatı korkusu gibi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İnsan Evde Neden Sıkılır?

Resim
Dünyaca evde kalmak zorunda olduğumuz ve her bir dakikayı sayacak konuma geldiğimiz şu günlerde sosyal medyada en çok okuduğumuz cümlelerin başında geliyor Sıkılmak ifadesi. İnsanın en çok kendi duygu ve düşüncelerine yöneldiği zaman sıkıldığını ortaya koyan araştırmalar, sadece çevreye olan ilginin azaldığı durumlarda can sıkıntısının ortaya çıktığını söylüyor.  Hata sende değil, senin ilgini canlı tutamayan çevrende!Can sıkıntısıyla başlayan sorgulama ve yeni durumlar arayışı içine girme, kişiye yeni arkadaşlıklar, yeni fikirlr   ve hatta yeni bir ortamı da beraberinde getiriyor. Her can sıkıntısı   hayatının akışını değiştirmek için geliştirdiğin bir savunma mekanizması aslında! Evde hangi odaya gittiğini bilmeden yürüyorsan, buzdolabının kapağını geçtiğimiz 3 dakika içinde açıp kapattıysan, bitirmen gereken tüm dizileri seyrettiysen ve artık sorunun sende olduğunu düşünüyorsan hiç endişelenme çünkü sıkıntı en az tüm diğer duyguların kadar normal ve sıradan! Bunu biz değil araştırma
Devamı

İtiraf Edemediklerim?

Resim
Örneğin, çevremizdeki insanların kusursuz olmasını beklerken bu beklentimizin yanlış olduğunu fark ettiğimizde “Ne yapayım, ben biraz mükemmeliyetçiyim” diyebiliyoruz. Ya da bizi kızdıran bir olayın başkalarını kızdırmadığını gördüğümüzde kendi kendimize “çünkü ben asabiyim” diyebiliyoruz. Hatta bazen karşımızdakinin tespitini onaylayıp “evet, ben böyleyim” de diyebiliyoruz. Evet, itiraf edemediğim şeyler var, var olmasına da ben bu itiraf edemediklerimi şimdi itiraf eder miyim? Buna belki tam bir itiraf denemez, iç dökmek denir en fazla… Herkesin vardır pek de sevmediği tarzda bir müzik içinden sevdiği bir parça. Benim de öyle olduğunu farkettim ve o dinlediğim parça çok dokundu nedendir bilinmez, aslında bilinmek istenmez… İtiraf edemediklerim de aslında tam bu noktada başlıyor. Kendimi bazen hayal kurarken, daha doğrusu birçok şeyi düşünürken buluyorum. Geçmiş, gelecek vs. Hani olur ya, bir bankta oturursunuz, düşünceleriniz zihninizde konuşmaya başlar yanınızdalarmış gi
Devamı

Kendini Affetme Zamanı Değil Mi?

Resim
Son Günlerde, düşünce liderleri ve ruhani rehberler tarafından  ele alınan makaleleri okumayı, videoları ve seminerleri izlemeyi bir çırpıda bitiriyorum. Bana bu denli ilham veren kişileri takip ettikçe hep aynı mesajla karşılaşıyorum :Affetmenin iyiliştirici bir güçü vardır.. Hayata daha nefretle bakmaya başlarsınız, kendinizi daha mutsuz hissedersiniz. Bunu da en çok kendinizle olan kavganızda yaşarsınız, işte ne önemli nokta da budur. Kendinize olan tavırlarınızı, kavgalarınızı hayal edin. Ne kadar acımasızsınız? Kendinize ne kadar kin besliyorsunuz? Hatalarınızı ne kadar kabul edebiliyorsunuz? Kendinizi affedebiliyor musunuz? Hayatınızda başkalarını affetmeden önce en temelde kendinizi bağışlayabilmeniz gerekir. Evet, belki de bu başkalarını affetmekten daha zor olabilir ama bu öğrenilebilen bir durumdur. Sadece bunu iste ve dene…İnsanoğlu en acı eleştiriyi kendine yapar ve affetme konusunda en çok kendine cimrileşir. Çünkü devreye giren yüksek ahlaki değerler, geçmiş t
Devamı